29) اميرالمومنين عليه السلام به جابر بن عبدالله انصاري فرمودند: اي جابر! برهوت بر من نمودار شد و شينبويه و حبتر (ابابکر و عمر) را ديدم که در تابوتي در برهوت عذاب مي شوند. پس مرا صدا زدند: اي اباالحسن ! اي اميرالمومنين ! ما را به دنيا برگردان اقرار به فضل و ولايت تو مي کنيم. من گفتم: نه به خدا سوگند نمي کنم, اين کار ابداً نميشود. سپس حضرت عليه السلام اين آيه را قرائت فرمودند: اگر برگردانده شود (به دنيا) دوباره به آنچه از آن نهي شده اند باز گردند و آنان دروغگويانند.
(تاويل الايات 1/163)

30) در حديثي از اميرالمومنين عليه السلام نقل شده است که فرمودند: خدا پسر خطاب (عمر) را لعنت کند. اگر او نبود هيچ مرد و زني زنا نمي کرد مگر زن و مرد شقي. (بحارالانوارج53 ص31)

31) در دعاي عظيم الشان صنمي قريش که مولا اميرالمومنين عليه السلام روز و شب و وقت سحر بدان مواظبت مي فرمودند، و آن را در قنوت نماز مي خواندند, ميفرمايند: خداوندا لعـنت کن دو بـت قريش(ابوبکر و عمر) و دو مشرک آنرا، و دو سرکرده ضلالت را، و آن دو دروغ پرداز را، دختر آنان (عايشه و حفصه) را، آن دو نفري که فرمانت را زير پا نـهادند، و وحي تو را نپـذيـرفتند، و نعـمت رسولت را انکار کردند، و نافرماني پيامبرت را کردند و ... (بحارالانوار 85/240)